Wedstrijdverslag(en) Heren 3

Heren drie bijna klaar.

Vorige week speelde het derde de uitwedstrijd tegen Swol 7. De derby tussen de oude mannen werd destijds in Kampen verloren, en dus lag er nog een uitdaging klaar. De Zwolsen zagen de bui al hangen en hadden bij voorbaat het verzoek ingediend om de wedstrijd een beetje in te korten. De Zwolse mannen wilden getuige zijn van het kampioenschap van hun damesteam. Als tegenprestatie was ons een feestje in de kantine beloofd.

We zijn altijd in voor een feestje, en we dachten het klusje ook in een verkorte wedstrijd te wel kunnen klaren, dus we gingen bij voorbaat akkoord. De wedstrijd was dus kort, en over het verloop ervan kunnen we ook kort zijn: we wonnen met 3-6. Revanche een feit, en dus op naar het feestje in de kantine.

Daar wachtte ons een domper. Het blikbier was op, en de tap (nog) niet aangesloten. We waren nog wel even getuige van een clubje hossende Zwolse dames. De feestende dames konden ons dorstige gevoel echter niet compenseren, en om nu nog een half uur op een biertje te wachten, dat ging ons wel erg ver. Dus gingen we met drie punten in de tas toch licht teleurgesteld op weg naar Kampen.

Daar wachtte ons een week later alweer het duel tegen het aanstaande kampioensteam van Swol 5. De verrassende overwinning eerder in Zwolle voorkwam in ieder geval dat dit team in de wedstrijd tegen ons de kampioensvlag kon hijsen. Wij geen bier in Zwolle, ….dan ook geen Zwols bier in Kampen.

De Zwollenaren hadden hun verliespartij omgezet in een gemotiveerde start in Kampen. Daar waar wij in Zwolle het tempo dicteerden, er er dus een lekker traag potje van maakten, gingen de gebroeders Pool en consorten nu furieus van start. Wij waren ditmaal zo dom om ons aan hun tempo aan te passen, en ja,…dat houden we niet lang vol. De eerste tegentreffer werd al spoedig genoteerd. De door mij als voormalig talent aangeduide Veldhuis begon daadkrachtig aan de wedstrijd, Hielke passeerde onze doelman met een vlammend schot. Even later liet uw stukkiesschrijver zich piepelen door Matthijs Pool en zo bleek deze wedstrijd totaal anders te startten dan die van twee weken eerder in Zwolle. In de 2^e periode incasseerden we eerst nog twee treffers voordat Jaco wat terug kon doen. Martijn bracht de 2-4 op het bord, maar in de slotfase van de periode incasseerden we nog twee treffers waardoor halverwege een onoverbrugbaar lijkende achterstand van 2-6 op  het bord stond. De revanchegevoelens bij de Zwolsen bleken nog niet geheel gestild te zijn. Vooral onze voormalige clubgenoot aan de andere kant moest zich nog even flink laten gelden. Twee treffers van zijn hand, met ertussen eentje van Jaco, brachten de score naar 3-8. Peter scoorde uit een man meer nog de 4-8 en zo gingen we de laatste periode in. De Zwolsen waren er nog steeds niet gerust op en gaven vol gas. We incasseerden al snel nog twee tegentreffers en de pot bleek belist. De eindsprint met twee treffers van Jaco en twee mooie midvoordoelpunten van Berry kwam te laat, die gaven de eindstand slechts een beter aanzien. De 8-10 nederlaag zag er op papier nog niet eens zo slecht uit. De felicitaties gaan ditmaal naar Zwolle. Deze jongens mogen binnenkort de kampioensvlag gaan hijsen en die zien we volgend jaar dus niet meer terug. En zo kwam er een einde aan een serie van maar liefst zes ontmoetingen tussen het 3^e en teams van Swol. De drie uitwedstrijden leverden de maximale score van negen punten op, uit de drie thuiswedstrijden haalden we slechts een puntje. Dat zijn toch wel bijzondere statistieken.

Op acht april ons laatste potje, thuis tegen Octopus. Om de statistieken gelijk te trekken moeten we deze winnen, dan sluiten we af met 8 winst, 4 gelijk en 8 verlies. Winnen met drie doelpunten verschil zou het doelsaldo ook precies in evenwicht brengen. Dat wordt dus nog een mooie opdracht voor die laatste wedstrijd.