Wedstrijdverslag(en) heren 3

Heren 3 verrast koplopers.

U heeft al enige tijd de stukkies van ’t derde moeten missen. Wellicht zal u gedacht hebben dat de sportieve neergang definitief heeft toegeslagen bij de oude mannen van Deltasteur. Niets is echter minder waar. Heren 3 presteert naar behoren in de huidige competitie. Sterker nog: het gaat steeds beter bij ’t derde. De splitsing van heren 3 van afgelopen jaar naar twee teams, waardoor er een 4^e bij is gekomen heeft voor het 3^e goed uitgepakt. Met de komst van Jacco heeft het team een echte leider erbij gekregen. Iemand die voorop gaat in de strijd, maar ook in speelwijze de richting aangeeft.

En zo kan het gebeuren dat na een aarzelend begin de punten steeds vaker gepakt worden door onze mannen. In dit seizoen, dat nu al zeventien wedstrijden onderweg is, heeft het 3^e al zesmaal gewonnen, werd er viermaal gelijkgespeeld en waren er zeven nederlagen te noteren. En bij die verliespartijen en gelijke spelen waren zeker nog potjes te noteren die, bij iets effectiever spel, nog meer hadden kunnen opleveren.

Effectiviteit is het toverwoord, zeker in 2017 bij het 3^e. Werd de allereerste wedstrijd thuis tegen Steenwijk 1 nog kansloos verloren, in de volgende vijf wedstrijden werd er niet meer verloren. Eerst was er een hele degelijke overwinning in Hattem, 2-6. Een thuiszege tegen de Houtrib, waar we heel slecht speelden, 8-7, een gelijkspel bij Steenwijk 2, die we hadden moeten winnen.

En dan de laatste twee wedstrijden. Eerst thuis tegen Swol 6. Een relatief jong team dat veel te laag geklasseerd staat. En waar we aanvankelijk een kansloze wedstrijd tegen speelden. Na twee periodes 2-5 achter, een doelpuntloze 3^e periode, en vervolgens alle remmen los in de 4^e periode. Een aansluitingstreffer, 3-5 bood perspectief. We gingen er nog even vol tegenaan. En dan blijkt plotseling dat die lieve oude mannen uit het 3^e, die in het verleden in dit soort potjes de punten zomaar weggaven een heel vervelend team kunnen zijn om tegen te spelen. De strijd aangaan, op het randje spelen, en kijken wat er nog te halen is. Dat op het randje spelen leverde in dit geval een rode kaart op bij de tegenpartij. Ook daarin zijn wij slimmer en uitgekookter geworden. Liepen we in het verleden zelf nog wel eens onhandig tegen een kaart aan, nu gaan ze naar de tegenpartij. En we trokken de zaak recht, met 5-5 hielden we een puntje thuis in een wedstrijd die we in het verleden altijd weggegeven zouden hebben.

En dan de pot tegen de koplopers van Swol 5 afgelopen zaterdag. Een wedstrijd waarin we bij voorbaat kansloos waren. Maar zo gaat het 3^e momenteel niet meer te water: eerst maar eens kijken wat er te halen valt. We startten zoals gebruikelijk met een zone verdediging. Daar hebben vrijwel al onze tegenstanders moeite mee, ook de mannen van Swol, zo bleek al snel. De eerste uitsluiting aan onze zijde (Jan) werd overleefd, en we namen brutaal weg de leiding na een bekeken schot van Jacco. Joost Pool, bij ons allen wel bekend, maakte gelijk, en vervolgens was het uw stukkiesschrijver, die met een zondagsschot de in Kampen welbekende doelman Johan de Groot verraste en de 1-2 op het scorebord bracht. Alweer de 8^e treffer van het seizoen, even zoveel als de vorige acht seizoenen samen. En daarmee beschrijf ik niet mijn eigen prestatie, maar meer de kracht van het team. Werd in het verleden de bal naar voren gespeeld en waren het steeds dezelfde spelers die actie moesten maken, tegenwoordig doet iedereen mee, en wordt er gespeeld als team. We hebben als team wellicht op papier mindere spelers in de selectie, maar het team als geheel heeft flink progressie gemaakt.

De eerste rust werd gehaald met de 1-2 voorsprong. En daar waar we verwachtten dat de Zwolse storm zou opsteken, bleef deze uit. Jeroen van Dijk scoorde nog wel de Zwolse gelijkmaker, er vielen wat uitsluitingen links en rechts (Gerrie 2x!) maar doelpunten vielen er niet meer. Ook in de derde periode bleven wij goed meedoen, Jacco scoorde de 2-3, wij overleefden weer twee uitsluitingen maar wisten zelf ook niet van overtal situaties te profiteren. Helemaal luxe werd de stand toen Jacco een voorzet van Rene prachtig intikte. Het duel werd ondertussen steeds grimmiger. We hadden dubbele arbitrage, met daarbij de inzet van een echte bondsscheidsrechter, en die mannen hadden de handen vol. Met name Jaco ging de strijd volop aan en kon ook tweemaal naar de kant. Met twee doelpunten voor de laatste periode in bleef het oppassen. Inmiddels leek het in het water volop oorlog en de uitsluitingen wederzijds volgden elkaar rap op. De Zwolse aansluitingstreffer kwam uit een Kamper hand, Hielke Veldhuis, ooit een talent, maar nu dus acterend op het laagste nivo, scoorde de 3-4. Een uitsluiting van Joost Pool leverde een vijfde Deltasteur treffer op, opnieuw door Jaco. Volop hectiek in de laatste minuten, een uitsluiting voor Rein, die nog even doorging, leverde een strafworp tegen op. Met nog 1.41. op de klok had de aansluitingstreffer nog voor veel problemen kunnen zorgen. De psychologische oorlogsvoering werd echter ook door ons gewonnen, de strafworp ging hoog over. Wij kregen ook vanaf de vijf meter een mogelijkheid tot nog meer zout in de Zwolse wonden. Helaas waren we daarin ook niet effectief. De jongere spelers van Swol hadden het er moeilijk mee, de nederlaag tegen die ouwe Kamper mannen. Over twee weken mogen ze het nogmaals proberen, dan ontmoeten we ze thuis in ons eigen bad. Voor heren 3 blijft het compliment, we zijn steeds moeilijker te verslaan, geven bijna niets weg achterin, gaan effectief om met de mogelijkheden die we hebben en als het moet zijn we een stelletje klerelijers om tegen te spelen. De tijd van wedstrijden cadeau geven is verleden tijd bij ’t derde.