Wedstrijdverslag Heren 3 – Hatto Heim 2

Slordig spel, maar wel de punten voor heren 3.

Afgelopen zaterdag speelde ’t derde een thuiswedstrijd tegen Hatto Heim 2, een tegenstander waarvan vorig seizoen tweemaal met zeer ruime cijfers werd verloren. We hadden echter al begrepen dat er bij de Hattemers wat veranderd was. De talenten uit het 2^e waren overgegaan naar het 1^e, en enkele routiniers uit het 1^e maakten de omgekeerde route.

De uitslagen tot nu toe lieten zien dat er ditmaal tegen het “vernieuwde” Hattem 2 wel kansen zouden zijn. We begonnen met de een week eerder zo succesvolle tactiek: zo sterk mogelijk beginnen. We startten dus met Gerjan, Arjan, Peter, Rene, Egbert, doelman Steven, en uiteraard uw stukkiesschijver. We gingen goed van start, en na 25 sec. spel stond de eerste treffer al op het scorebord, de maker dezes: Gerjan. Hattem deed snel iets terug. Ze bleken te beschikken over een speler die listig tussen de linies doorkroop en als een soort Tinus Plotseling opeens alleen voor de doelman opdook. We (lees: Egbert) lieten ons even verrassen. We namen al snel het heft weer in handen, ook wij hebben zo’n Tinus, in dit geval: Rene! Nadat wij opnieuw een keertje verrast werden, namen we het heft in handen. Rene, en Gerjan (2x) bezorgden ons een prima 5-2 voorsprong, welke kort voor de 1^e rust nog wel verkleind werd doordat we niet kort genoeg dekten en verrast werden door een ziedend afstandsschot.

In de 2^e periode bleven we goed spelen, Steven en Gerjan scoorden elk een treffer, en jawel we werden nog maar eens verrast door een afstandsschot van de tegenpartij. De 7-4 voorsprong gaf ons veel vertrouwen voor de rest van de wedstrijd.

In de 3^e periode werden de beste spelers aan onze kant gespaard. Uw stukkiesschrijver moest wel meespelen. Die derde periode verliep totaal anders dan de rest van de wedstrijd. Met onze schutters op de bank werd er voorin niet veel succes geboekt. Wij wilden ons echter niet meer laten verrassen door de tegenpartij en de technisch directeur gaf de stukkiesschrijver  de opdracht mee om dat verdraaide afstandsschot van die nr. 7 eruit te gaan halen. (Aangezien stukkieschrijver ook TD is, is dat dus een opdracht aan mijzelf) Dat was nog verdraaid lastig, want die nr. 7 bleek opeens nergens te vinden. Niet in het water, en ook niet op de bank. Het duurde wel een halve periode voordat uw stukkiesschrijver het doorhad: hij lag helemaal aan de overkant, mid-achter.  Om een kort verhaal lang te maken, je kunt nog zo’n mooie tactiek bedenken, maar als de tegenpartij zich er niet aan houd, dan heb je er niks aan. Kort gezegd kwam de 3^e periode neer op: er gebeurde helemaal niks, een doelpuntloze periode.

In de 4^e periode mochten de toppers er weer in en ging uw stukkiesschrijver eruit, ergens ging er hier iets niet goed, maar soms loopt je eigen organisatie danig in de war. Plotseling werd er wel weer volop gescoord. We begonnen mer een nieuwe variant op de onderwatertruc. Daarbij is het wel noodzakelijk dat je de bal hebt. Dat lukte Arjan in 2^e instantie. Gerjan had echter nogal lang werk om boven water te komen, waardoor Arjan werd gedwongen tot het geven van een afstandsschot. Dat ging er tot ieders verrassing in. Het ging van 8-4 naar 9-5 (Rene) en 10-7 (Gerjan). Heren 3 freewheelend op weg naar een overwinning dus. Na een akkefietje tussen Maarten en de Hattemse midvoor ging ook uw stukkiesschrijver nog even actief meespelen. Al snel sloot ik vriendschap en waren de gemoederen weer bedaard. We werden in de laatste halve minuut nog wel tweemaal verrast door een afstandsschot, waardoor de eindstand van 10-9 de indruk gaf dat er sprake zou zijn geweest van een enorm spannend duel.

Verrassend was verder nog dat onze tegenpartij ditmaal wel meedeed in de 5^e periode. En daar houden wij wel van, na een leuke pot in het water een gezellig potje bier in de kantine.