Weekeindje weg met de masters.

Zaterdag stond er alweer de 6^e wedstrijd in het kader van het Zuyderzee masters circuit op het programma. Het weekeinde begon voor de masters echter al op de vrijdagavond.

De NK-evaluatie is telkens een mooi excuus voor het organiseren van een etentje. Bij Michelin-sterrenrestaurants zien ze ons mastersteam zelden over de drempel komen. Onze keuze valt vaak op de etablissementen met een zo laag mogelijk prijsnivo, en waar je dan wel zo veel mogelijk voor krijgt. Ditmaal was de keuze van de culinaire commissie gevallen op de Plaza N50. De kwalificatie “vreetschuur in een fabriekshal” was nog een van de meest positieve recensies die uw stukkiesschrijver tot op vrijdag had ontvangen. Tijd om de boel zelf eens uit te proberen dus.

Met een flink portie vooringenomenheid betrad ik dus het op een zeer gezellige locatie gelegen restaurant, de buurman voert die beroemde M, en tegenover vind je een bekende Duitse grootgrutter. Je kan er twee uur eten en drinken, all-in, voor nog net geen 28 euro, en kijk, daar houden Deltasteur masters van, en daarvan kwamen er dus een tiental opdraven. Binnengekomen wordt uiteraard niet je jas aangenomen, daar moet je zelf voor zorgen, dat is logisch, voor dat geld….

Men heeft toch nog een weinig geslaagde poging gedaan om een en ander gezellig aan te kleden, dus de sfeer moet daar toch echt van het aanwezige gezelschap komen. En die sfeer die zat er al snel in. Binnen vijf minuten holden we natuurlijk naar de gereedstaande buffetten om ons eerste bordje op te halen. Het moet gezegd worden, de kwaliteit van het gebodene viel niet tegen. Goede soep, lekkere vishapjes, biefstuk van de grill, woktoestanden, chinees buffet, pizza, pasta, patat, fricandellen en poffertjes, ….de keuze is daar reuze.

Dus hadden de meesten van ons er na een half uurtje al een gang of vier naar het buffet opzitten. Daarbij werd ook steeds wat te drinken gehaald, inclusief, dus daar maak je gebruik van. Het personeel was er vriendelijk, en de dame achter het drankbuffet complimenteerde mij met de keuze bij de maaltijden, lekker Tsingtao bier.

De dames hielden het bij alcoholvrij, en dan verwacht je dat de sfeer aan tafel ditmaal toch wel redelijk netjes blijft. Niets bleek minder waar. Met Deltasteur dames op pad gaan betekent namelijk: gesprekken over ondergoed. En dan hebben we het niet over Zeeman of Wibra spullen, u weet wel die grote lappen stof in die betraliede bakken.

Ditmaal over het feit dat de onderkleding welke via Marlies Dekkers te verkrijgen is, zo lastig aan en uit te trekken is. Nu heeft uw stukkiesschrijver al problemen met de normale sluitingen. Dat is altijd een geklungel van niks, dat moeten de dames in mijn geval maar zelf voor hun rekening nemen. Dames is in mijn geval ten onrechte in meervoud geschreven natuurlijk, Ingrid leest deze stukjes ook. Geen van de dames bleek echter op deze avond zo’n gecompliceerd Marlies Dekkers ding te dragen, maar toch liep het weer uit de hand. Uitgebreid werd er geshowd wat er dan wel gedragen werd. Uw stukkiesschrijver begon al te zweten en angstig naar het personeel te kijken. Voor je het weet wordt je met de hele club verwijderd vanwege ongepast gedrag. Op zich niet zo erg, maar we hadden nog wel 45 minuten van ons all in concept tegoed.

De enige die zich van bovenstaande niks aantrok en rustig doorging met eten was Rianne, die naast mij zojuist aan haar 12^e gang begonnen was, waar laat die meid het, het is haar niet aan te zien. Uw stukkiesschrijver kreeg er ook weer zin in en besloot zijn diner met het halen van het 7^e bordje, nog twee toetjes, en tweemaal koffie, en voorwaar er kon weer gesproken worden van een geslaagde avond.

Al met al een prima voorbereiding dus voor de zwemwedstrijd in Heerenveen.

Ik reed mee met Tom, Cheryll en Bob. Tom zorgde voor een touristische route door het mooie Friese landschap. Tom blijkt een waar liefhebber van kerkjes en dorpjes te zijn. Mooi Tom! Op deze wedstrijd waren wij met liefst 16 deelnemers present. Gelukkig kregen wij alle ruimte op de tribune. Onze ploeg stonk vanwege alle geconsumeerde knoflook de avond eerder een uur in de wind, zodat de overige deelnemende verenigingen wijselijk ervoor kozen om zo ver mogelijk van ons af te zitten.

Zo’n twaalfgangendiner de avond voor een wedstrijd met programmanummers als 100 vlinder, 400 wissel en 200 vrij bleek een ideale voorbereiding te zijn. Mijn 100 meter vlinder, vorig jaar nog een martelgang, liep als een trein, en ook de door mijn teamgenoten gezwommen tijden op de 400 wissel waren prima. Jammer voor Fabiola was dan wel weer het disje op deze afstand.

Om alle Deltasteur deelnames hier te bespreken dat voert wat ver, dan gaat dit verslag al snel naar 8 A-4 tjes. De strijd tussen Gerlinde en oud teamgenote Miranda werd nipt door Gerlinde verloren. Rene zwom een geweldige 200 vrij, en de overige teamleden deden over het algemeen wat er van hun verwacht mocht worden. De enige die niet best tegen 12 gangendiners kan is Tom, hij ploegde door het water als een 80+ er op de 200 vrij, volgende keer een bordje minder voor Tom.

Om het verder kort te houden: mooie wedstrijd, goede uitslagen, fantastische sfeer. De terugrit moesten we alweer in het donker maken, dus dat ging via de snelweg. Enige opwinding op deze terugrit werd veroorzaakt door Bob, die in de doos van Cheryll zat te graaien. Tom bleef koelbloedig doorrijden, uw stukkiesschrijver had in een dergelijk geval Bob de auto uitgesleept, en in de dichtstbijzijnde sloot gedumpt. Tom niet, want hij heeft vertrouwen, en dat bleek terecht, het ging om de doos met snoepjes.

De verdere rit verliep zonder incidenten en ik werd netjes thuis afgeleverd. Op de bank krijg je al spoedig menig Facebook berichtje met enthousiaste reacties op de geslaagde dag. Aan het einde van de dag werden we met z’n allen nog uitgenodigd om samen met Margriet naar bed te gaan. Dan krijg je al snel van die fantasieen over gezellig tussen Fabiola en Gerlinde tussen de lakens kruipen, maar in de praktijk pakt het dan waarschijnlijk weer zo uit dat je dan tussen Bob en Tom ligt te snurken. En bovendien, na twee enerverende dagen nog een keertje naar de Bovensingel fietsen, daar had ik toch echt geen zin meer in. Dus moest dit feestje maar zonder mij verder gaan.

De volgende wedstrijd is op 22 maart, en dan ben ik er helaas niet bij, mijn allerliefste die hier thuis op de bank zit viert dan haar verjaardag, en dat is de enige dag in het jaar dat ik niet weg mag om te zwemmen. Voor de anderen: op naar Amersfoort!