‘Wedstrijdverslag’ Heren 3 – Steenwijk 1

Retourtje Steenwijk.

Ik mis zelden of nooit een potje waterpolo. Eigenlijk kan ik bijna altijd meedoen, en wanneer ik niet kan dan probeer ik toch nog ergens een gaatje te vinden om toch nog aan die wedstrijd mee te doen. Het is eigenlijk verbazingwekkend dat ik nog steeds waterpolo speel. Een deel van mijn werkzame leven vond plaats in de horeca. En dan moet je meestal in het weekeinde werken. Toch vond ik altijd wel een gaatje om er even tussenuit te knijpen, of ik ruilde met een collega, meestal voor een nog ongunstiger tijdstip, maar dan kon ik toch nog dat potje waterpolo spelen.
Als de waterpolokalender voor het nieuwe seizoen verschijnt dan let ik altijd even op.  Wedstrijden op verjaardagen van vrouw en kind(eren) zijn lastig. Ik wil dan nog altijd graag meedoen, maar vanaf het thuisfront komt er dan enige weerstand. Toch, ……als het lukt, en niet te veel  problemen geeft, dan kan het soms nog net, tussen vertrek van schoonmoeder en aankomst van anderen valt er soms nog wel eens een gaatje…….toch?
Dit jaar staan er op Sportlinked van die mooie statistieken. Hierop kun je van elke speler zien waar zijn beste kwaliteiten liggen. Als ik iets in die statistiek zou kunnen winnen, had ik vooraf bedacht, dan is het wel de aanwezigheid. Dat wordt nl. ook keurig bijgehouden, en van de spelers die de meeste wedstrijden hebben gespeeld wordt dat vakje keurig gemerkt. De statistiek topscoorder, dat ga ik toch nooit halen, en die statistiek met de p-tjes die wordt over het algemeen keurig aangevoerd door Opa.
Aanwezigheid dus, daar ligt mijn grootste kans. En dus had ik tot dusver alle twaalf de wedstrijden meegespeeld. Op dit vlak was er echter nog zware concurrentie. Jan en Egbert waren medekoplopers.
In de vorige wedstrijd, tegen Steenwijk 2, liep ik tegen een volkomen onverwachte rode kaart aan.
En wat ik vreesde, werd waarheid, een e-mailtje met daarin de onverbiddelijke uitspraak van de tuchtcommissie kwam binnen. Een wedstrijd schorsing en € 16,80 administratieve boete. Die boete daar kom ik wel overheen. Dat is gewoon een rondje minder geven in de vijfde periode. Maar die wedstrijd, sowieso de eerste schorsing in mijn cariere kost me toch mooi de koppositie in de statistiek aanwezigheid.
Egbert was er zaterdag ook niet, die was een amoureus weekeindje weg met zijn lieve Harmke naar Maastricht.  (Dat is wel heel erg leuk, maar om daar nou een potje polo voor te laten schieten…?)
Jan was er wel, die heeft (nog) geen tijd voor amoureuze weekeindjes, Jan moet eerst een nieuwe baan. Dus is Jan op dit moment koploper in mijn categorie.
In een andere categorie deed ik wel een aanval op de koppositie, met het aantal P-tjes nader ik Opa drastisch. Maar dat zou deze zaterdag opgelost worden. Een wedstrijd tegen Steenwijk 1, dat zou voor Gerrie toch minimaal goed moeten zijn voor twee p-tjes.

De wedstrijd:

Ditmaal tegen Steenwijk 1 dus. En alweer was de scheidsrechter te laat.  Sterker nog: de onpartijdige kwam helemaal niet opdraven. Was dat maar een week eerder gebeurd, dan had ik dat 13^e potje wel gehaald waarschijnlijk.
Gelukkig beschikt Steenwijk over een eigen topscheidsrechter, Marcel Smit, hij ging de honneurs waarnemen en deze wedstrijd arbitreren.
Met uw stukkiesschrijver als enthousiast toeschouwer schoot het derde verrassend goed uit de startblokken. In de 1^e periode  kwam er met goed spel een 0-2 voorsprong op het scorebord (Jeroen en Gerjan), In de 2^e periode gingen we vrolijk verder, Rene bracht ons zelfs op 0-3. Een schot op de lat boven Martin werd door onze inval arbiter verkeerd beoordeeld, 1-3.
Vanuit het water riep Martijn “He, zeg eer eens iets van”, maar wij hebben ons lesje geleerd, mondjes dicht tegen scheidsrechters, ook al zien ze het nog zo verkeerd. De aansluitingstreffer van Steenwijk volgde snel. Martin moest een houdbaar schot verwerken, maar behandelde de bal als een net uit de frituur gehaalde bamibal, discutabel net wel of niet over de lijn, 2-3, en ….mondje dicht!
De Steenwijkers kwamen er nu lekker in en net voor dat de wedstrijd halverwege was stond het weer gelijk. In de 3^e periode ging het mis, qua score dan. De scheidsrechter deelde als goedmakertje een paar P-tjes uit aan zijn eigen team. Wij profiteerden slecht  van de aangeboden voordeeltjes, erger nog, met zo’n man meer wordt je uitgenodigd om te gaan aanvallen, en vervolgens krijg je ze dan aan de andere kant om de oren. 7-3 na de 3^e periode.
In de 4^e periode kwamen we nog even terug, Gerjan wist eindelijk een man meer situatie te benutten, Jeroen kreeg die kans ook een keer. Als Jeroen bij een man meer de bal krijgt, dan zwemt de rest alvast terug. Doelpuntje tegenpartij was het gevolg….
Jeroen maakte zijn foutje goed door in de slotfase onze vijfde treffer alsnog op het bord te zetten.
Opvallend detail in deze wedstrijd, geen enkel p-tje voor Deltasteur (wel 5 voor de tegenpartij).
Het mondje bleef dicht, ondanks enkele vergissinkjes van de heer Smit, en dus blijf ik akelig dicht bij Gerrie in het p-tjes klassement. Daarin gaat Gerrie aan kop, met 10 stuks, ik volg op 9.

Ik check sportlinked nog even. Ja, ik zie ’t goed, ik sta toch nog ergens aan kop. Rood vlaggetje, daarin ben ik tot nu toe het beste. Ik zou zeggen mannen: houden zo!