Wedstrijdverslag Heren 3 – Nunspeet 4

Afgelopen zaterdag stond er heel wat op het spel voor uw stukkiesschrijver.

Ons heren 3 team had de afgelopen zomer een flinke kwaliteitsinjectie gekregen d.m.v. een viertal nieuwe spelers. Peter en Arjan uit H2, en twee nieuw aangetrokken krachten uit de polder moesten zorgen voor een kwaliteitsimpuls, en betere resultaten voor ’t derde. Met een lijst van zestien beschikbare spelers besloot uw stukkiesschrijver om zichzelf uit te roepen tot teammanager. Dit vanwege het simpele feit dat toch iemand de teamsamenstelling op Sportlink wekelijks moet invullen. Teammanager zijn dat betekent natuurlijk ook: het team samenstellen in geval van teveel beschikbare spelers, en dan natuurlijk daarbij: de voor de betreffende wedstrijd een succesvolle tactiek bedenken.

De eerste wedstrijd van het seizoen was het natuurlijk nog even wennen, je moet dan de kwaliteiten van de nieuwkomers inschatten, dit inpassen en gaan combineren met de toch al royaal aanwezige talenten, en zo dit alles tot een succesvol team te kneden. De wedstrijd tegen ZZZ kwam duidelijk te vroeg, we leden een kansloze 2-7 nederlaag. De tweede wedstijd, uit in Raalte tegen WZC Wijhe, werd wel gewonnen, helaas was uw stukkiesschrijver daar niet bij, en kon dus het resultaat, een overwinning, niet op zijn conduitestaat schrijven. Vanaf wedstrijd 3 moest de toon gezet worden. Uw stukkiesschrijver moest voortborduren op de succesvolle wedstrijd in Raalte. Helaas bleek de bedachte tactiek in deze wedstrijd niet te werken, we verloren tamelijk kansloos met 4-9 van Octopus 2, een vooraf als “te doen” ingeschatte tegenstander. Toen er vervolgens ook nog een afslachting volgde in zwembad Bestevaer, 11-2 tegen de Eerste Kolk, kwamen er natuurlijk twijfels over de kwaliteiten van de teammanager. Hardop werden die natuurlijk niet uitgesproken, stukkiesschrijver beheert namelijk ook de pot, en wie de pot beheert, is ook de manager van de 5^e periode. We kunnen veel zeggen, maar die 5^e periode verliep telkens uitstekend.

De wedstijd van zaterdag  jl. was toch wel belangrijk. Bij opnieuw een nederlaag dan zou er toch wel eens aan de stoelpoten van de manager kunnen worden gezaagd: haalt stukkiesschrijver de kerst, dat zou geen ondenkbare titel van dit stukkie zijn geweest in het geval van een nederlaag. Nunspeet 4 geld als : “heel goed te doen” en is bijna een zekerheidje voor drie punten. Stukkiesschrijver besloot de opstelling aan te passen. In plaats van: zo evenwichtig mogelijk, sterk en zwak verdelen, werd er nu gestart in: zo sterk mogelijk beginnen. Uiteraard lag stukkiesschrijver in de basis, daarbij Egbert, Maarten, Gerjan, Arjan, Peter en Martijn. Doel was: de eerste periode een mooie voorsprong nemen. Even leek dat mis te gaan. We hadden zaterdag een meer dan uitstekende arbiter. Uiteraard schrijf ik dat niet omdat het al snel p-tjes regende bij de tegenpartij: ik heb zelden bij een H3 wedstrijd zo’n goede leiding gezien. Wij sprongen daar echter wel slordig mee om. Het duurde lang voordat het betere veldspel van ’t derde ook in treffers tot uiting kwam. Het was niet een van onze top aanvallers die de score openbrak. Egbert wees heren 3 de weg. Hij was het die eindelijk een man meer situatie verzilverde, en daarmee het voortouw nam in de redding van uw stukkiesschijver.  Al snel volgden de anderen Egberts goede voorbeeld. De ene na de andere mooie aanval ging richting de Nunspeet goalie, die in die eerste periode nog driemaal verschalkt werd.

Die 4-0 was eindelijk een goed resultaat van de door mij bedachte opstelling.  De overige heren bleken ook zeer gemotiveerd door deze opsteker, in de volgende periodes ging het scoren lustig verder. De tegenpartij kreeg slechts heel sporadisch een mogelijkheid en slechts een enkel slippertje hier en daar leverde nog een tegentreffer op, zo gebeurde dat bij een zeer terechte u-20 voor uw stukkiesschrijver, en bij nog enkele andere ongelukjes achterin.

Onze topaanvallers waren echter fantastisch op dreef. Gerjan, Martijn, Arjan, en Peter leverden scorend hun aandeel en zelfs de aanwinsten uit de polder, Steven en Maarten, wisten het doel te vinden. Het eindresultaat: een 13-4 zege voor ’t derde, en stukkiesschrijver weer even gered.